The Fallen Angel - Düşmüş Melek - Kanvas Tablosu

"L'Ange Déchu," veya "Düşmüş Melek," adlı eser, şimdiye kadar yapılmış en etkileyici sanat eserlerinden biri olarak kabul edilebilir. Kanatlı bir çıplak figür, yüzünü bükülmüş kollarıyla korurken saçları rüzgarda dalgalanıyor. Kızarmış gözlerin üstünde kıvrılan kaşlar ve öfkeyle akan bir yaş bulunuyor. Beden kusursuz, sakin görünse de her kas potansiyel enerjiyle dolu. Bu, meleğin cennetten düşüşünden önceki an.

Yıl 1847 idi ve 24 yaşındaki Alexandre Cabanel, Fransız akademik resmin önde gelen dehalarından biri olma yolunda hızla ilerliyordu. Cabanel, 17 yaşında Paris'teki École des Beaux-Arts'a katıldı, 21 yaşında Paris Salon'da eserler sergiledi ve 22 yaşında saygın Prix de Rome bursunu kazandı. Cabanel'in erken dönem eserleri, o dönemin akademik zevklerine uygun olarak dini temaları ele alıyordu. Salon'daki tablosu Kutsal Zeytin Bahçesi'nde hüzünlü bir İsa'yı tasvir ederken, Prix de Rome eseri bu sefer Pilatus tarafından yargılanan İsa'yı resmediyordu. Ancak bu tablolar, ustalıkla yapılmış olsalar da gerçek duygusal içeriğe sahip değildi. Figürler duygusuz görünüyordu. Salon geleneği uykulu bir İsa'yı mı gerektiriyordu, yoksa Cabanel güvende mi oynamıştı?

1846'da Cabanel bir engelle karşılaştı. Klasik Yunan tiyatrosundan esinlenerek Agamemnon'un oğlu Orestes'in büyük ölçekli bir çıplak tablosunu resmetti ve akademi hakimleri bunu beğenmediler. Onların acımasız eleştirisi "Büyük boyutlu ve beceriksiz bir kompozisyon" şeklindeydi.

Ve sonra karşımıza seksi melek çıktı. Kim olduğunu biliyorsunuz.

John Milton'ın "Cennet Kaybı" eseri zaten birçok sanatçıyı etkilemişti, ancak Cabanel hikayenin düşmüş melekleri bölümüne özgün bir enerji getirdi. Milton'ın eserinde beş melek düşer: Moloch, Belial, Mulciber, Mammon ve Beelzebub. İşte bu, Beelzebub, günümüzde Lucifer olarak bilinen.

Salon'daki önceki reddinden sonra Cabanel, Düşmüş Melek'i, öğrenci tarafından sunulan şeytanın ilk tasvirini sundu. Eğer biraz dram yaratmayı amaçladıysa, başarılı oldu. Salon yargıçları ilk önce şok oldu, ardından memnuniyetsizliklerini dile getirdi. Sybille Bellamy-Brown, Cabanel üzerine yazdığı kitabında hakimlerin tepkisini alıntılar: "...Hareket yanlış, çizim belirsiz, icra eksik..." ve buna ek olarak, tarzı romantizmin sınırlarını aşıyordu. Cabanel, dostu ve hamisi Alfred Bruyas'a yazdığı mektupta, "...Tüm zahmete değdiği mükemmel bir işi teslim etmek için kendime verdiğim ödüldür bu..." diye yazdı.

Cabanel'in eleştirmenlerin ve hakimlerin yanında durmasını sağlaması üç yıl daha sürdü ve bu sayede muskulu, melodramatik eserlerinin tutarlı bir mirası, Fransız akademisinin temelini oluşturdu. Ancak pek çok kişi için her şey burada başladı, gözleri ateşle dolu bir melek ile.

The Fallen Angel - Düşmüş Melek