The Scream - Çığlık - Cam Tablosu

The Scream - Çığlık Tablosu, şüphesiz Munch'un en ünlü motifidir. Munch'un 1890'larda Berlin ve Asgardsstrand'da geliştirdiği bir dizi motife aittir. Munch daha sonra diziye Frieze of Life adını verdi ve bu resimsel döngüyü bir aşk, yaşam ve ölüm şiiri olarak nitelendirdi. 

Munch, The Scream - Çığlık Tablosu'nun çeşitli versiyonlarını üretti. Bunlardan ikisi, biri Oslo'daki Ulusal Galeri'ye, diğeri ise Munch Müzesi'ne ait olan tablolardır. 

The Scream - Çığlık Tablosu, Munch'un Christiania'nın eteklerinde Ekebergasen'de iki arkadaşıyla birlikte yürürken yaşadığı bir deneyime dayanmaktadır. Deneyimini birkaç metinde anlattı: 

İki arkadaşımla yürüyordum - güneş batıyordu - aniden gökyüzü kan kırmızıya döndü - Durdum, bitkin hissettim ve çite yaslandım - mavi-siyah fiyortun ve şehrin üzerinde kan ve ateşten diller vardı - benim arkadaşlar yürüdü ve ben orada korkudan titreyerek durdum - ve doğanın içinden geçen sonsuz bir çığlık hissettim. 

The Scream - Çığlık Tablosu, Tanrı'nın öldüğü ve materyalizmin rahat olmadığı modern, kaygılı insanın zihin vizyonu olarak yorumlandı. 

Motif sürekli olarak kopyalanmış, karikatürize edilmiş ve çeşitli şekillerde ticarileştirilmiştir ve şüphesiz sanat dünyasının en ünlü motiflerinden biridir. Kazandığı popülerlik, evrenselliğini ve bugün bile insanların ona nasıl büyük bir ilgi duyduğunu gösteriyor.