Peasant Wedding - Köy Düğünü - Taş Tablosu

Bruegel, bir köylü kutlaması tasvirinde virtüöz bir yapı oluşturmuştur: Uzun, kalabalık ziyafet masası , kompozisyondaki tüm figürlerin yönlendirildiği bir diyagonal oluşturur. Hala gün ışığının olduğu dışarıdan, diğer konuklar odaya baskı yapıyor. Gaydacılardan biri dikkatimizi ön tarafa çekiyor ve taze servis edilen yetersiz yemeklere merakla bakıyor. İki yardımcı, bulaşıklarını taşımak için menteşelerinden sökülmüş bir kapıyı kullanıyor. Daha kolay taşınabilen sürahilere bira döken bir garson ve bir tarafta yemek yiyen bir çocuk, ön taraftaki tabloyu kapatıyor. Düğün davetlilerine tabakları dağıtan tablonun sonundaki figürü takip edersek, gerçek kahraman olan geline yönlendiriliriz. Saman duvara onuruna kağıt bir taç ile birlikte asılmış yeşil bir kumaşın önünde sessizce oturuyor. Flaman geleneğine göre, damadın akşama kadar kutlamalara katılmasına izin verilmezdi ve gelinin önceden yemek yemesine veya konuşmasına izin verilmezdi. Muhtemelen Bruegel'in en ünlü eseri olan bu eserin ne zaman yaptırıldığı hakkında maalesef hiçbir şey bilinmiyor. Daha fazlasını bilseydik, resmin bir karikatür olması mı yoksa ahlaki bir mesaj mı taşıdığı konusundaki tartışmalı soruyu çözmemize yardımcı olabilir. Bununla birlikte, Viyana'daki Bruegel alimleri, şimdiye kadar yapılan yorumlayıcı önerilerin çoğunun, resmin gerçek anlamını ortaya çıkarmakta başarısız olduğu konusunda hemfikirdir. Örneğin, büyük ayakkabıların Almanca “auf großem Fuß leben” (harika bir tarzda yaşamak) ifadesi ile ilişkilendirilmesi veya iki parçalı gelin tacının zaten hamile olduğunun bir göstergesi olarak görülmesi denenmiştir. Tabloyu başka bir niyet olmaksızın tarafsız bir gözlem olarak görmek, Bruegel'in hümanist kendisine ilişkin anlayışıyla çok daha uyumludur. Konu seçimi Hollanda grafik sanatı ve resminde kesinlikle yeni bir şey değildi, ancak daha önce hiç bu kadar kompozisyon ve motif yoğunluğuyla ve bu kadar yardımsever bir mesafeden ele alınmamıştı.