Wheat Fields with Reaper, Auvers - Mdf Tablosu

Vincent van Gogh , yaşamının son iki ayını yaşadığı Paris'in kuzeyindeki Auvers-sur-Oise kasabasının üzerinde uzanan geniş buğday tarlalarından büyülenmişti. Bu manzara da dahil olmak üzere bu tarlaların pek çok resmini çizdi, yığılmış demetler bir köye ve uzaktaki mavi tepelere doğru çekilirken altın tahılı kesen bir orak makinesi ile bu manzara da dahil. Van Gogh için orak makinesi bazen insanlığın olgun buğday gibi hasat edileceği nihai hasatın İncil'deki bir metaforuydu. 1889'da kardeşi Theo'ya şöyle yazdı: "Bu ölümde üzücü bir şey yok, güpegündüz yoluna devam ediyor, güneş her şeyi saf altın ışığıyla aydınlatıyor... Bu, büyük kitap olarak ölümün bir görüntüsüdür. doğa ondan bahseder.” 

Van Gogh, yakın çevresinin gözlemlerinden ilham almasına rağmen, gördüklerini taklit etmekle ilgilenmedi. 1888'de Theo'ya yazdığı gibi, "Gözlerimin önündekini tam olarak yeniden üretmeye çalışmak yerine, kendimi daha güçlü ifade etmek için renkleri daha keyfi kullanıyorum." Kalın, heykelsi fırça darbeleri bu güçlü ifadeye katkıda bulunuyor.